sindirim sistemi

Canlılar,yaşamlarını sürdürebilmek için enerjiye,büyümek için yapılarını oluşturan temel organik moleküllere (amino asit,yağ asidi,gliserol gibi) gereksinim duyarlar.Canlılar bu ihtiyaçlarını besinlerden karşılar.Fakat protein,yağ ve karbonhidrat gibi besinler büyük oldukları için hücre zarından geçemezler.İşte büyük besinlerin hücre zarından geçebilecek küçük yapı taşlarına ayrılmasına Sindirim denir.Sindirim mekanik ve kimyasal faaliyetlerle gerçekleştirilir.

Canlılarda en genel anlamda iki çeşit sindirim yapılır:

1)Hücre içi sindirim:Bitkilerde,protistlerde ve süngerlerde;besin hücre içinde özel enzimlerle parçalanır.

2)Hücre dışı sindirim:Saprofitlerde,böcekçil bitkilerde,toprak solucanı,salyangoz,deniz kestanesi gibi omurgasızlarda ve bütün omurgalılarda görülen sindirim şeklidir.Sindirim enzimleri hücre dışına salgılanır.Parçalanma olayı hücre dışında gerçekleştikten sonra,sindirim ürünleri hücreye difüzyon veya aktif taşıma ile alınırlar.
Omurgalı hayvanlarda sindirim sistemleri özelleşmiştir ve bazı farklılıklar gözlenir.Kuşlarda,diş bulunmadığı için çiğneme olmaz,besin doğrudan kursağa gelir ve ıslatılır.Mideye gelen besin mide özsuları ile yumuşatılarak taşlığa gönderilir.Taşlıktaki kuvvetli kaslar ve küçük taşlar,besinleri mekanik olarak parçalar ve dişlerin görevini yapar.Bağırsağa gelen besin,karaciğer ve pankreasın salgıladığı enzimlerle kimyasal olarak parçalanır.Selüloz ise kör bağırsaktaki selüloz enzimi ile parçalanır.
Memelilerde sindirim sisemi daha özelleşmiştir.Ağızdaki dişler ile besin mekanik olarak parçalanır.Geviş getiren otçul memelilerde mide dört bölümdür.Yutulan besindeki selüloz midenin işkembe bölümünde bulunan simbiyotik bakterilerin salgıladığı enzimler ile parçalanır.Tekrar ağıza gelen besin,çiğnenerek mideye döner,kırkbayır ve şirden bölümlerinde kimyasal olarak sindirilerek bağırsağa geçer.
Geviş getirmeyen otçul memelilerde selülozun sindirimi zor olduğu için bağırsak diğer memelilere göre daha uzundur.Yani diyebiliriz ki memeli hayvanlarda bağırsak uzunluğu en fazla olan geviş getirmeyen otçullar,en az olan ise etçil memelilerdir.